Droomhuis in Westenschouwen

Ingezonden stuk:

Mijn eerste kennismaking met Westenschouwen was in 1958, vlak voor mijn tiende verjaardag. Met het hele gezin reisden wij per trein, stoomboot en bus van Ede naar een zomerhuis op het eiland Schouwen.  Het was een prachtig licht verwaarloosd huis met een nog meer verwaarloosde met brandnetels en akkerwinde dichtgegroeide tuin. Het had de prachtige naam Sorrefrij, wat in het plaatselijke dialect zeker “vrij van zorgen” betekende.

Het stond aan de Lageweg, van waar we in een paar minuten naar het strand konden lopen, waar we zandkastelen bouwden, in zee zwommen en ook in de door de Duitsers achtergelaten bunkers speelden. Het leukste kinderspeelgoed in het huis was een oude rolstoel, waarmee we door het huis en door de tuin reden. Zorgen hadden wij die vakantie niet, voor zover ik me herinner.  Twee jaar later zijn we nog eens in Westenschouwen geweest, maar op een ander adres. 

Het zou 51 jaar duren voordat ik er, nu met mijn vrouw, nog eens kwam. Te vergeefs was ik toen op zoek naar het droomhuis uit mijn jeugd, maar Sorrefrij was nergens te vinden. Onlangs waren wij weer eens op Schouwen en ik was nog steeds niet wijzer. Pas de mooie website “De geschiedenis van Westenschouwen” bracht mij op het juiste spoor. Sorrefrij was het daar vermelde huis dat door Rotterdammers was gebouwd in 1919. Het bleek helaas niet al te lang geleden vervangen te zijn door een ander huis. Aanvullende informatie vond ik in de Zierikzeesche Nieuwsbode van 8 maart 1920, waar het ‘Landhuisje Sorrefrij’ te huur werd aangeboden.  Mijn herinneringen aan 1958 heb ik onlangs in een blog beschreven, https://blog2.rdeman.nl/naar-westenschouwen/ .

Reinier de Man, Leiden, november 2021