Christelijk conferentiecentrum

 

We gaan weer even iets buiten de grens van Westenschouwen kijken. Hoe schril kan het contrast zijn? Eerder schreven we over “Het Eikendal” (zie hfst. 24), een vakantieoord voor bewoners van Katendrecht, een Rotterdamse rosse volksbuurt met vele meisjes van plezier en ruige zeebonken. En 100 meter verder aan de overkant van de straat een Christelijk evangelisch centrum, voor streng gelovige uit het hele land. Gelukkig kan dit allemaal in Nederland.

 

Tussen Burgh en Westenschouwen werd op 9 mei 1981 het evangelische ontmoetingscentrum „De Burght", gelegen naast boerderij “De Molenberg”, door de burgemeester van de gemeente Westerschouwen, mevrouw J.L. Niemandsverdriet-Leenheer aan de Hogeweg 55 officieel geopend. Het centrum werd eind december 1980 door de Stichting „Vrienden van De Burght” uit Zevenhuizen voor ruim vier miljoen gulden (± 1.8 miljoen Euro) in een openbare velling gekocht. Het gebouwencomplex waarin werd gehuisvest was oorspronkelijk gebouwd als appartementen motel. Na diverse interne aanpassingen werd het geschikt gemaakt als centrum voor conferenties, vormingsweken en het houden van vakanties door particulieren. In totaal konden er vierhonderd personen gehuisvest worden in 81 appartementen. De zaal accommodatie bood mogelijkheden voor het houden van grote congressen. Men had de beschikking over een zelfbedieningsrestaurant, er was een kindercrèche en een jeugdruimte.

Het oorspronkelijke gebouw dateerde uit 1979 waarbij de Dordtenaar Hr. van Engelen al in 1976 een vergunning had verkregen voor de bouw van een motel met dienstwoning, restaurant, bar, zwembad, lounge, winkel, wasserette en nog 95 appartementen op 12.000 vierkante meter grond, kosten 15 miljoen gulden (±7 miljoen Euro).  De eigenaar/bouwer van Engelen ging echter failliet voordat het appartementenmotel in gebruik werd genomen. Na het faillissement was het echter nog niet geheel afgewerkt en ingericht en werd zodanig verkocht tijdens de executie-veiling in Hotel Bom te Haamstede. Voor de kosten van aankoop en inrichting voerde de Stichting een financiële actie en was men ook tot uitgifte van een obligatielening overgegaan.

Evangelisch

De openingsbijeenkomst werd door ruim tweehonderd genodigden bijgewoond. Dat waren vertegenwoordigers van kerken, christelijke organisaties, overheidsinstanties en het bedrijfsleven. De leiding van het officiële samenzijn was in handen van de voorzitter van de Stichting de heer O. Ramaker. Deze Stichting wordt gevormd door personen uit diverse kerken. Omdat men de Bijbel als het betrouwbare Woord van God aanvaardt, noemt men zich evangelisch.

Ramaker benadrukte, dat men de mensen die er zullen komen geestelijk wil toerusten. Wij willen dit niet in plaats van de kerken gaan doen, maar naast de kerken. Men wil de mensen die er komen helpen, zodat ze beter kunnen functioneren als christen in de kerk en in de samenleving.

 

De burgemeester van Westerschouwen, waar ook Burgh-Haamstede toe behoort prees dit prachtige stukje Nederland. Er Is veel moois te zien hier, zo merkte ze op. Ze kon ook mededelen dat het gemeentebestuur er verblijd mee was dat deze gebouwen de bestemming van een ontmoetingscentrum gekregen hebben.

H. Binnendijk (EO) vond dat de tekst „want deze burcht is niet voor een mens bestemd, maar voor de Here God..." (1 Kronieken 29) ook een plaatsje moest krijgen In het gebouw. Over dit woord, dat uitgesproken werd ter gelegenheid van de tempelbouw, hield hij een korte toespraak.

Liefde

Ds. J. Vroegindeweij, predikant-directeur van de Hervormde Bond voor Inwendige Zending op Gereformeerde Grondslag (IZB) te Amersfoort waarschuwde ervoor dat er geen zelfvoldaanheid of tevredenheid moest zijn, maar wel bewogenheid en liefde. Hij sprak er zijn blijdschap over uit, dat dit centrum geopend kon worden. “Nodig is dat we ons af gaan vragen wat we kunnen gaan betekenen voor een ander en of we ons dienstbaar kunnen maken. Zelfgenoegzaamheid en gearriveerdheid zit ons wel in het hart, toch past dat een christen niet”, waren zijn woorden. Na hem, sprak de heer J. Kits over de noodzaak van een opwekking.

 

Jan van den Bosch (EO) richtte in 1981 de Ronduit-club op, en begon hij Ronduit-reizen te organiseren. Daarnaast werden er weekends georganiseerd op conferentie-centrum de Burght in Burgh-Haamstede. Steevast kwam tijdens de weekenden het programma dan ook live vanuit De Burght. Het programma bracht de rustigere gospelmuziek zoals 2nd Chapter of Acts, Keith Green, Don Francisco, Scott Wesley Brown en Twila Paris. Ook was er christelijke muziek uit Nederland te horen zoals Elly & Rikkert en de Burning Candles, alsmede de concertpianist Daniël Wayenberg. Samen met Elly en Rikkert was daar ook hun vaste begeleider werkzaam. Violist Peter van Essen verbleef er 5 jaar als part-timer en bouwde hiernaast ook zijn muzikale loopbaan op.

 

Hierbij een luchtfoto. Rechtsonder de boerderijschuur van De Molenberg en in het midden onderin De Burght. Links bovenaan het parkeerterrein aan de Adriaan van de Weijdeweg.
Hierbij een luchtfoto. Rechtsonder de boerderijschuur van De Molenberg en in het midden onderin De Burght. Links bovenaan het parkeerterrein aan de Adriaan van de Weijdeweg.

Het einde

De Burght, had mede door zijn excentrische ligging al jaren te kampen met financiële problemen. In 1986 werd de dreigende sluiting nog nipt tegengegaan maar het was niet meer te redden. Het benodigde geld is er toen tenslotte toch nog gekomen, dankzij giften, nieuwe leningen en aanvullende bijdragen van de Stichting Vrienden van De Burght (die zo'n 7000 leden telde) werd het tekort van 500.00 gulden (±226.000 Euro) opgehoest. Een belangrijke besparing op korte termijn was de afvloeiing van vijf van de tien full-time medewerkers, die De Burght in dienst had. De Burght kon dus nu weer gewoon doorgaan met het organiseren van conferenties, bijbelvakantieweken en gastenweken. Volgens Ramaker waren er jaarlijks ongeveer 11.000 mensen die een weekend of hele week in De Burght doorbrachten, terwijl het totaal aantal overnachtingen tegen de 33.000 liep.

Ook werd pretmaker Joop van den Ende als reddende engel opgeroepen. Hij kreeg een vrijbrief om in de zomer van 1988 het publiek met een groot festival naar het centrum te lokken. Lee Towers, Hennie Huisman, Gerard Joling, Frizzle Sizzle en Freddy Breck verschenen in een grote feesttent op het terrein maar de mensen lieten het afweten. Na dit echec, dit soort artiesten hoorden immers niet thuis in dit Christelijke oord, werden bestuurslid Van der Waal en directeur Walraven gevraagd om op te stappen.

De definitieve sluiting kwam in 1991, er was inmiddels weer een tekort van ongeveer 200.000 gulden (± 91.000€). Maar de belangrijkste reden voor de verkoop was volgens Van den Bosch dat het conferentieoord te groot was voor de vrouwen- en mannengroepen die de conferenties bezochten. Het centrum bood plaats aan 400 mensen. maar bij de meeste conferenties waren ongeveer 150 mensen aanwezig.

 

Het centrum kwam in handen van de gemeente en zou vanaf 1992 ongeveer 280 asielzoekers gaan herbergen. De gemeenteraad van Westerschouwen had daar unaniem mee ingestemd. Er kwamen Somaliërs, Iraniërs, Irakezen, Zaïrese, Roeandese en vele andere vluchtelingen. In maart 2006 werd na 14 jaar het azc gesloten. Mede doordat er zich aanzienlijk minder vluchtelingen aanmelden en doordat de voorzieningen niet meer van de tijd waren was het over, voorbij en sluiten.

 

Nu staat er sinds 2020 het statige Hotel ter Duin.