Van ´Hoeve Duinoord” naar camping “Duinoord Aan Zee”.
Reeds vele eeuwen was er op Westenschouwen een kleine leefgemeenschap. Er stonden enkele huisjes in de kern met daar om heen een 5-tal grote boerderijen. Toledo’s Hoeve, Van Zuijens hoeve, De Abelenhoeve, Haaymanshoeve en Hoeve Duinoord. Deze laatste is inmiddels al jaren omgetoverd tot camping “Duinoord aan Zee”, gelegen aan de duinrand tussen het vroegere Toledo’s Pad en de Steenweg.
Dit hele gebied maakte tot aan het Kommertjesweegje deel uit van een gebied genaamd “Meypacht” wat behoorde tot de gemeente Burgh. Dit gebied bestaande uit bos met vooral de snelgroeiende elzenbomen was een welkom geschenk voor de bevolking. Er werd naar hartenlust gekapt om als brandhout voor verwarming te dienen en tevens werd hier ook goed geld aan verdiend als verkoopartikel.
Hoeve Duinoord, 15 hectare groot, was oorspronkelijk bezit van Hendrik Braber die het later (1807) overdroeg aan zijn zoon Jan. Jan was getrouwd met Maria Blom, ze kregen vijf kinderen maar binnen enkele jaren waren de kinderen en zijn vrouw overleden. Na opnieuw getrouwd te zijn met Elisabeth Kooijman stierf Jan in 1814 zelf. Elisabeth trouwde toen met Bartel Boot waarna Elisabeth vijf jaren later stierf. Landbouwer Bartel trouwde in 1821 met Maatje bij de Vaate. Een van hun kinderen, Bartel jr. werd na zijn huwelijk met Krijntje de Jonge zijn vaders opvolger van hoeve Duinoord. Één van hun geboren zonen Kees Boot trouwde Marie van Zuijen en hiermee volgde hij zijn vader op zijn beurt op als boer op Duinoord. Samen kregen zij twee zonen, Bartel (1900) en Imam (1906).
In 1910 liet Kees de nu nog bestaande schuur bouwen met een hoogte van 14 meter als statussymbool, de hoogste schuur gaf de eigenaar immers de hoogste status in het buurtschap. Kees had ook vele functies en was of voelde zich een vooraanstaand man. Zo was hij o.a. wethouder van Burgh. Hun beide zonen gingen ieders een andere weg. Zoon Bartel trouwde Jannetta Fokker en bouwde op Duinoord’s grond hun woning aan de Steenweg. Bartel werd bloembollenkweker van tulpen en irissen. Deze werden voornamelijk gekweekt bij hun aan de overkant gelegen bouwland. Deze grond is later bebouwd en is naar de bollen genoemd, Irisweg. Ook hun woning werd er naar genoemd, “Iris”. Achter de Iris liet men een speciale bollenschuur bouwen. Kees van de Klooster, voormalig beheerder van camping Duinoord aan Zee nam later deze woning met het naast en achtergelegen stukje grond over en startte daar een minicamping die in de beginjaren 2000 opgeheven werd en nog later in 2015 werd verkocht om er vakantiewoningen te laten bouwen. Kees woont heden ten dagen (2017) nog steeds in de “Iris”. De grond van Hoeve Duinoord liep door tot in de duinen, men spreekt zelfs weleens dat het reikte tot op het strand. Vanaf 1918 werden stukken verzand duingebied van hoeve Duinoord reeds verkocht aan “rijke lui” die hier hun vakantiewoning lieten bouwen.
Zoon Iman trouwde in 1929 Elizabeth Hartog en werden het laatste boerengeslacht op Duinoord. Zijn ouders Kees en Marie Boot lieten naast de boerderij in 1929 de villa “Duinzicht” bouwen. In het portiek geeft een gedenksteen dit heugelijk feit nog steeds aan. Helaas overleed Elizabeth vroeg zodat Iman samen met zijn dochter Miep achterbleef en later de villa “Duinzicht” betrokken. Miep bleef ongetrouwd en bleef de zorg houden over haar vader welke in 1990 stierf en zij korte tijd daarop hun inmiddels vervallen villa verliet en medio 2016 nog in Burgh woonde. Haar vader had echter niet de kracht van beleid en mede door de crisisjaren (30-er jaren) ging het, mede door de drank, de verkeerde kant met hem op. Om financieel niet ten gronde te komen werden als onderpand stukjes grond verhandeld met graanhandelaren en beurtschippers Machiel en Marius Landegent die op die manier eigenaars werden van het geheel. Pachter van de boerderij werd voor 25 jaar, Johan Hanse. Ook verkocht hij in 1959 zijn aangrenzende tuin aan de Hr. de Jong bedrijfsdirecteur uit Roosendaal die een jaar later het vakantiehuisje "Jucunda" liet bouwen. (Inmiddels,2020, in bezit van Maghiel Hansse)
Al voor de tijd van Hanse was er al volop vraag om te mogen overnachten op het weiland van hoeve Duinoord. Die vraag werd na de tweede wereldoorlog en met name begin 50-er jaren alsmaar groter. Na de watersnoodramp van 1953 kwamen er nieuwe dammen en verbindingswegen met het eiland Schouwen-Duiveland, dit had tot gevolg dat er nieuwe gemeentelijke afspraken en bestemmingsplannen werden gemaakt. Één hiervan hield in dat het landgoed doorsneden zou gaan worden door een nieuwe provinciale weg en dat aan overzijde van de woning Fam. Pilaar (heden Zeelust) aan de Steenweg een groot Hotel-restaurant zou komen. Deze plannen zijn gelukkig omkeerbaar gebleken. Zo kwamen er steeds meer tenten te staan en ook de boerderijschuur werd inmiddels ingenomen door kampeerders en een wagen werd omgebouwd tot toiletgebouw. In de 60-er jaren was het terrein ten westen van het toiletgebouw gedurende het jaar in gebruik als weiland voor de koeien. In juni werd er dan een stuk afgepaald, waar de koeien nog konden grazen. Daarom heen stonden dan de tenten. Na het overlijden van Hanse in 1959 werd de hier eerder besproken Cees van de Klooster benaderd om beheerder te worden. Deze heeft dat voor zo’n 10-tal jaren gedaan. Cees verteld dat er in 1961 op het relatief kleine terrein toch zo’n 175 tenten waren geherbergd. Nadat de laatste broer Landegent was gestorven in de 60-er jaren namen de zoons van Machiel, Huib en Bart het bedrijf over waarvan uiteindelijk alleen Huib overbleef. Zo blijft ook de herinnering bestaan dat de mannelijke bevolking van de camping in 1969 uitliep om in de huidige bakkerie, waar Cees van de Klooster een TV had geplaatst, om de finale wedstrijd Feyenoord-Celtic te bekijken. Ja, draagbare-TV bestond toen nog maar mondjesmaat en als je er al eentje had dan was het op accu en deze moest om de paar dagen opgeladen worden. Eerst moest men daarvoor naar Burgh of Haamstede bij het plaatselijke garagebedrijf maar later een hele batterij met opladers door Arie Middelhoek werd aangeschaft en men dus op de camping kon opladen.
In de jaren 70/80 groeit de camping uit naar 394 eenheden, inclusief 9 huisjes en 5 appartementen. Op de camping werd in 1972 een nieuw beheerderstel aangesteld: Arie en Mies Middelhoek uit de Hoekse Waard. Arie was eerder werkzaam als boerenknecht in o.a. Stampersgat Zij hebben van 1972 tot en met 1989 vol overgave op de camping gewerkt. Arie was een strenge maar rechtvaardige beheerder die de gewoonte had om, als hij ’s avonds teveel gerucht vernam bij ’n caravan, ’s nachts broodkruimels op de caravan te gooien waardoor de bewoners al in alle vroegte gewekt werden door het getik en gekrijs van de vogels op het dak. Arie woont momenteel nog op Westenschouwen aan de Kraaijensteinweg alwaar hij enkele stacaravans heeft en hiernaast zijn zoon en dochter helpt op respectievelijk campeerterrein “Alles Wisselt” en “De Klaverweide (Ellemeet)”. Rond 1975 zijn alle plaatsen op de camping voorzien van riolering voor de afvoer van water. Om alle eenheden in de zomer en met Pinksteren kwijt te kunnen, stonden de tenten soms letterlijk met de scheerlijnen door elkaar. In 1987 hebben de kinderen van Opa Hubrecht (Huib) Landegent, Tonny, met haar echtgenoot Ton Hanse, wiens vader toevallig een broer was van de eerste pachter Johan Hanse, en Piet-Jan Landegent het bedrijf overgenomen. In 1992 is Piet-Jan Landegent uitgetreden.
Na in 1990 een jaar stage gelopen te hebben, is Bert Kouwenberg in 1991 als beheerder begonnen op het bedrijf. In 1992 zijn het beheerders echtpaar Kees en Cissy Vreke daarbij gekomen. De eerste kwaliteitsverbetering kon beginnen. Het aantal eenheden werd teruggebracht naar 255. Vanaf 1995 is er begonnen met de aanleg van water en kabeltelevisie op de plaatsen. Ook zijn er spijtig genoeg een 8-tal vakantiewoningen gebouwd op de plaats waar men vroeger het “tentenkamp in de bogaard” placht te hebben waardoor het zicht en de benaming ‘camping’ een toch wel andere betekenis heeft gekregen. De familie Vreke heeft tot 2000 op de camping gewerkt en Bert Kouwenberg tot en met 2003. Bert is na deze periode campingbeheerder op camping Duinhoeve bij Nieuw-Haamstede geworden. In al die jaren bestaan heeft camping Duinoord gelukkig met heel weinig nare onvoorzienigheden te maken gehad. In 1974 brandde de voortent van de familie Van Rijen uit door een defect in de met butaangas gekoelde ijskast, die vlam vatte, 1982 lag er een caravan op zij kop door een flinke windvlaag. Hiernaast waren er, zoals op meerdere plaatsen waar vele bijeenkomen, de nare ongevalletjes en sterfgevallen. Alles is erg genoeg en hopelijk blijft het hierbij.
De 2 zonen van Ton en Tonny, Maghiel en Pieter Hanse zijn sinds 2001 in het bedrijf werkzaam. Mede door het huwelijk Hanse-Landegent kon het bedrijf vergroot worden door in de Burghsepolder Landgoed Duinoord te starten. Maghiel runt Duinoord aan Zee en Pieter heeft Landgoed Duinoord ter verantwoording, terwijl zus Janne-Marij in het begin de receptie en administratie deed. Inmiddels (2016) is hier campeerterrein “‘t Moolhof” aan toegevoegd. Het team van Duinoord bestaat verder uit een aantal vaste mensen. De werkzaamheden op het terrein worden o.a. door Danny van Oudenaarde en Marnix den Boer uitgevoerd. Het vaste team wordt in de drukke periode versterkt met diverse vakantiekrachten. Ook de villa “Duinzicht” is in zijn geheel gerenoveerd en in de originele staat terug opgebouwd en bewoont door de familie Maghiel en Annemarie Hanse en hun drie kinderen.
