Van tent naar Paviljoen

We schrijven de jaren 1900-1917.

Van een rotonde was nog geen sprake, laat staan verkeer. De tegenwoordige Kraaijensteinweg heette nog Toledo’s pad en deze liep vanaf de Hogeweg rechtstreeks tot op het strand, daar waar het nu nog steeds Toledo’s pad genoemd wordt.

De Steenweg was ook nog een zandpad. Het land van Hoeve Duinoord liep gewoon door tot aan en in de duinen.

Wat er wel was, was een door de Vereniging Voor Vreemdelingenverkeer ‘Burgh-Haamstede’ een eenvoudige neergezette bank,want bedoelde VVV was reeds in 1912 opgericht. Dit was voor de enkele bezoeker of verdwaalde gast die te voet of met de fiets hier aan het einde van de wereld uit kwam. Na een welkome rustpauze kon men de trap nemen naar het strand. De trap telde toentertijd aan de landzijde 83 treden, en aan de zeezijde 102.

In deze periode begon er toch vooral in de weekenden en dan nog m.n. op de zondagen wat dagjesmensen het strand te bezoeken. Badkleding was nog uit den boze maar een frisse strandwandeling of een zonnige zit was toch al welkom.

W. Speelman uit Burgh wist hier goed in te springen en na de benodigde vergunningen te hebben verkregen startte hij zijn ververschingstent (zoelentent) annex fietsenstalling. Vooral de drankjes, bier en ook de bekende fosco werd er geschonken. Men kon er zijn fiets (laten) maken want ja, een lekke band was zo gereden. Er was zelfs een busdienst op bepaalde dagen. De Heer Job Speelman, wellicht familie van, onderhield een omnibusdienst Burgh – Zierikzee, waarbij hij op de zon- en feestdagen de route uitbreidde tot aan de ververschingstent te Westen-schouwen. In deze dagen werd de rotonde als het ware gecreëerd.

De bus moest een rondje draaien om immers weer langs de Steenweg terug te rijden. Het laatste stukje Kraaijensteinweg vanaf de bocht tot aan de rotonde werd immers pas in 1937 aangelegd. Na korte tijd werd de tent overgedaan aan W. van Burgh welke weer spoedig werd opgevolgd door groenteboer Jan Remmers, welke dit bedrijf tot de oorlog voortzette echter met dat verschil dat men er inmiddels ook groente, fruit, vlees en melkproducten kon kopen. Die groenteboer wist zijn waar wel aan de man te brengen.

Dit bleef zo tot de oorlogsjaren. In eerste instantie bleef alles voor wat het was ook al werd er geen gebruik van gemaakt. Echter in 1943 moest op last van de bezetter bijna alles tegen de grond, zo ook het golfplaten gebouw wat inmiddels al wel het tentgedeelte had vervangen. 

Na de oorlogsjaren in 1948 begon C. van der Klooster op de bestaande vergunningen zijn consumptietent en fietsenstalling. Ook hij onderhield er een kruidenierswinkels bij aan. Inmiddels was het strandbezoek aardig opgelopen zodat er zowaar een terras aangelegd werd. Het buitenleven maar vooral het vakantie gevoel begon al aardige vormen te krijgen. De eerste vakantiehuisjes waren er al of werden opnieuw opgetrokken (zie stuk duinhuisjes), de eerste tenten werden opgezet met als gevolg dat het leven in Zeeland drukker en drukker werd. Strandtenten en ook met name onze ververschingstent hadden hiervan hun voordeel. Het liep voortvarend. 

In 1962 plaatste C. van der Klooster er een nieuw consumptie-gebouw. Ter ere van dat werd er een heus concert gegeven door de Kon. Harmonie “Witte van Haemstede”  die eerst in korte mars door Westenschouwen en omgeving ging. De belangstelling was groot. Vrijwel alle gasten in de omgeving  sloten zich spontaan aan achter de muziek om zich naar de verplaatsbare tent naast het nieuwe consumptie-gebouw van C. vd Klooster  te begeven. Waarna eenmaal aanwezig nog een populair concert werd gegeven. Ondanks het slechte en koude weer, een aantal aanwezige vertrokken al vroeg, was het toch een zeer geslaagde avond.

Anno 1970 werd Hans vd Klooster eigenaar. Deze overname betekende vanaf dat moment dat de consumptietent  ‘De Rotonde” heette. 

Hans was naast zijn stugge persoon toch wel een grote ondernemer. Overal waar geld in te verdienen was dat pakte hij aan. Ook hij verkocht kruidenierswaren. Kranten en tijdschriften, er kwam een heus souvenierswinkeltje bij, een ijssalon (die heden ten dagen nog steeds bekend staat), sigaren, sigaretten, shag, postzegels, ansichtkaarten, vliegers, strandscheppen en speelgoed. Een uitgebreide eetgelegenheid. Dit alles volgde elkaar op in een noodtempo. Het ene jaar werd er in de breedte uitgebreid, het jaar erop in de lengte. Er kwam een heuse vijver en geen kleintje ook. Lekker verfrissend was dat bij die waterfontein als je puffend en steunend het strand af kwam. En makkelijk om het zand van je voeten af te spoelen al was dat natuurlijk niet de bedoeling. 

Elke donderdagavond tijdens het hoogseizoen was er een muziekvoorstelling van de ‘Boerenkapel’ uit Burgh. Voor de kapel een gratis oefenavond met consumptie en voor de gasten een gratis gezelligheid met betaalde consumptie. Er werd vooral in de 70’er jaren geprofiteerd van het uitgaansleven van de jeugd. Zo ook hier. Menigmaal werd het tijdens vakanties 1 of 2 uur in de nacht. Wel niet zo luidruchtig als in een disco of café maar uitgaanders waren er. Ongelooflijk, Hans deed z’n gebouw  ’s morgens om 8 uur weer open. Tja, men kon er de ochtendkrant kopen hé, en dat is geld. Behalve een inbraakincident in juni 1970 waarbij voor 1200 gulden (550€) geroofd werd aan tabak, stereo installatie en postzegels verliep alles voorbarig.

Nadat halverwege jaren ‘90 Hans en zijn vrouw gescheiden waren werd Hans ongeneeslijk ziek waarna hij in 2001 op 56 jarige leeftijd overleed. Zijn inmiddels nieuwe echtgenote zette zijn werk voort maar dat had maar een kort leven beschoren zodat in 2003 het bedrijf werd verkocht aan Nico vd Berg uit Den Helder. “De Rotonde” was niet meer. De nieuwe eigenaar doopte het om tot “Duinzigt”. 

Na diverse bedrijfsvormen kwam er in 2012 een gezonde jonge wind waaien door het bedrijf. Inmiddels is er heel wat verspijkerd aan gebouw(en) en omgeving. Interieur en exterieur zijn ‘aangepakt’ en zijn een lust voor het oog. Uitgebreide drank- en menukaarten voor ontbijt, lunch, diners. 

Wie is die gezonde jonge wind?? 

Juist: Bert, de zoon van die ene jongen die het meisje in nood kwam redden.